Daar komt de bruid…
daar komt de bruid…
Twee bijzondere mensen, twee aparte verhalen. Hun relatie
begon niet helemaal flexibel. Maar we hebben de hand van God zo overduidelijk
in hun mooie levens gezien. Beide zijn deel van de jongeren groep uit de wijk.
Janeth met haar twee mooi kindjes en Jorge als een van de meest stabiele club
gangers.
Na worstelingen, na discussies en eerlijke reacties en
gedachtes. Kwamen ze erachter dat ze beiden aan hun relatie willen werken en
van elkaar houden.
Ze besloten om te trouwen en we hadden de eer om hun speciale ‘gasten/hulpjes’ te zijn. Jorge en
Janeth zijn een voorbeeld voor de rest van de jongeren. Ookal hebben we
allemaal hun worstelingen gezien en zeker ook hun downs meegemaakt, nu zitten
ze in een up in hun leven en daar getuigen ze opgelijk van. Deze week
verwachten Jorge en Janeth samen een kindje. Janeth haar eerdere kindjes noemen
Jorge papa en het is echt een stabiel gezinnetje aan het worden.
Samen getuigen ze van het vertrouwen op God, dat het bestaat
te veranderen en God en elkaar te dienen.
Hiernaast was de bruiloft een bijzondere gebeurtenis. Als
kerk hebben we de bruiloft georganiseerd en waren familieleden en vrienden
aanwezig.
Zo ook Janeth haar vader en moeder (die niet samen leven),
er is veel gebeurd tussen Janeth en haar moeder, maar het was zo bijzonder om
te zien dat er op de dag van haar trouwen vergevening was tussen moeder en
dochter en tot de dag van vandaag Janeth een relatie met haar moeder heeft waar
ze zoveel voor gebeden heeft.
EsperanzArt
We zijn in volle productie van de eerste bestelling van 1650
kettingen voor een bedrijf in de VS. Het is een grote bestelling en het brengt
echt heel wat stress met zich mee. De juiste kleur te krijgen, genoeg materiaal
en dat dat alles op tijd af moet zijn. Op het moment zijn we met 6 meisjes aan
de gang dit voor elkaar te krijgen.
Naast het werken hieraan kwamen ook wat moeilijke conflicten
kijken waar we vorige weekend allemaal geen rust in konden vinden. Maar we hebben
geleerd dat juist deze momenten belangrijk zijn in de vorming van onze relatie
met elkaar, met God en de levenslessen die we hieruit kunnen leren. Maandag
hebben we een ‘werkbespreking’ gehad, hierin hebben we duidelijk en liefdevol
met de meiden kunnen praten. Het was een groot huil gebeuren, maar er was
vergeving voor fouten van zowel onze als de kant van de meiden. Het hele punt achter alles was respect en we
hopen dat dat iets is wat we allemaal mee mogen nemen in de rest van onze
levens.
El Centro
Een paar weken geleden, lopend door de straten van Quito
zien we in de verte al een uitgebreide gebaren van onze ‘vriendinnen’ in het
centrum. Al snel komen we aan de praat met de vrouwen. Dit keer ervaren we hoe
het is als er mensen naar ons toekomen om te vragen wie van ons er drugs
verkoopt. Neila en ik kijken elkaar verrast aan, blijfbaar lijkt het of we deel
zijn van de groep, wat in zekere zin positief is, maar ook snappen we dat we op
onze hoeden moeten zijn.
Nee hoor, we hebben niks, maar (zegt een van de vrouwen die
bij ons staat), daar boven op de heuvel is ‘…’ die kan je wel wat verkopen.
Daarnaast kwamen we in gesprek met nieuwe vrouwen. Zo ook
een omgebouwede jonge ‘meid’ van maar 17 jaar oud. Heel lief en wat verlegen
verteld ze een beetje over haar leven, wat ze leuk vind, waar ze vandaan komt
etc. Maar ze blijf in onze gedachte, wat zou ze allemaal hebben meegemaakt om
op zo’n jonge leeftijd omgebouwd en al in het centrum zichzelf te prostitueren.
We hopen haar nog eens terug te zien om een diepere vriendschap op te bouwen.
Hiernaast hebben we goed nieuws, een van de meest
toegankelijke vrouwen vertelde ons dat ze kapster wilt worden en in januari een
cursus wilt volgen. We willen haar aanmoedigen voor deze verandering in haar leven. Ze is het
werken op straat zat, zoals ze het zelf zegt. We willen haar helpen en
aanmoedigen, zoeken voor opties en op die manier contact met haar houden.
Pyamada
24 drukke jongeren, een nachtje in de kerk. Dat is gezellig J. Met z’n allen
spelletjes doen, maar daarnaast ook mogelijkheden geven zodat een aantal zelf
een praatje en de aanbidding voor kunnen bereiden.
Zo hebben we met elkaar God aanbeden, gebeden, gespeeld,
geluisterd en lekkere hapjes gemaakt midden in de nacht. Daarnaast sloten we om
4 uur s’nachts af met een film (al heeft het grootste deel de helft hier nog
niet van gezien… want om 6 uur moesten we toch echt iedereen wakker schuden).
Dit soort activiteiten zijn deel van ons leven hier, waar
zowel Casa Adalia meisjes voor uitgenodigd worden (soms zijn er een aantal
aanwezig, soms niet). We proberen op een creatieve manier samen te groeien in
onze relatie met God, zowel Miguel en ik als de jongeren zelf.
GESLAAGD
En Miguel is geslaagd voor z’n studie Theologie. Na heel
veel lange dagen van lessen in de avonden terwijl hij met EsperanzArt bezig was
overdag, is het gelukt. Hij heeft z’n scriptie net op tijd af gekregen en met
een goede verdedeging af kunnen sluiten. Het is daarna nog niet rustiger
geworden (aangezien we met de ketting bestellingen zitten), maar we hopen rond
de kerst een daagje weg te gaan om even lekker uit te rusten.
Op zijn school worden geen master opleidingen gegeven, maar
we zijn nog aan het bidden en zoeken of dat uberhaupt een volgende stap zou
kunnen zijn op afstand te studeren. Maar tot die tijd gaan we verder waar we
mee bezig zijn en daarnaast rustig op zoek naar of God andere plannen heeft.